به گزارش خبرگزاری خارگ آنلاین به قلم طاهره برزگر: ما ساکنان جزیره خارکیم ٬ جزیره ای بظاهر محصور با آب و درباطن اسیر بی تدبیری. در شرایط عادی بیمارانی که حال وخیم دارند باید به مراکز مجهز درمانی خارج از جزیره منتقل شوند اگر این اتفاق در زمان شب بیوفتد هیچ کشتی یا هلیکوپتری برای اعزام بیمار وجود ندارد.
در روز هم بخاطر وخامت حال بیمار و اتلاف زمان و در برخی موارد شرایط جوی امكان اعزام با کشتی نیست پس می ماند التماس و التجا برای خدمات قطره چکانی هلیکوپتر فلات قاره یا اورژانس هوایی بوشهر.حال اما بحران کرونا عرصه را بر ساکنان جزیره خارک تنگتر کرده است٬ درابتدا باید مطلع بود که تنها بیمارستان خارک نه تست تشخیصی ویروس کووید ۱۹ را دارد و نه داروهای آنتی وایرال و نه آی سی یو تنفسی برای بیماران کرونایی پس تنها کار ممکن برای افراد مشکوک به کرونا اعزام آنها به خارج از جزیره است و این تازه اول ماجراست.نه سیاه نماییست و نه اغراق بلکه حقیقتیست تلخ و نفس گیر از لحظات جان فرسای جدال با کرونا و بالا و پایین های اعزام بیمار کرونایی به خارج از خارگ.
درد داشتم و فریادرسی نبود
مصاحبه یک بیمار مشکوک به کرونا را گوش می دادم لحظات رعب آوری را در انتظار اعزام به خارج از خارگ سپری کرده بود.ایشان در بخشی از صحبت های خود بیان می نمود که روز به روز حالم بدتر می شد و با اینکه پزشکان بیمارستان برگه اعزامم را امضا کرده بودند هیچ وسیله ای برای خروج من از خارک نبود و تلاش های ستاد کرونا بی سرانجام مي ماند،این روند حدود چند روز طول کشید و من درد داشتم وفریاد رسی نبود،نمی دانستم زنده می مانم یا خیر؟
شنیدن این کلمات از زبان یک بیمار بسیار دردناک است ٬ آنهم بیمار کرونایی که در جدال بین مرگ و زندگیست ٬فشار روانی و جسمی بیماری از یک سو و استرس اعزام از سوی دیگر بر نفس های هر ثانیه اش چیره می شود. وقتی هلیکوپترها قادر به اعزام بیمار مشکوک به کرونا نیستند٬ راه دریا هم کم از راه آسمان ندارد وعلی رغم تلاش های ستاد کرونا در خارک همه از اعزام بیمار پا پس می کشند. بالاخره بعد از قریب به ساعت ها و شاید روزها تلاش ستاد کرونا ،بیمار داخل یک کانکس بوسیله یدک کش فلات قاره به مرکز استان منتقل می شود.
درد را از هر طرف بخوانی درد است
اولین وظیفه دولت در قبال شهروندان حفظ حق حیات آنهاست و ما در خارگ باید از این قانون بهرمند باشیم. اعزام بیماران به خارج از خارگ یک مشکل مزمن و گریبانگیر است که با جان مردم سرو کار دارد ٬ بخصوص اینکه موج سوم کرونا پیش روی ماست و علاج واقعه قبل از وقوع است. این زخم کهنه یکبار برای همیشه باید درمان شود و یادمان نرود ما در منطقه نفت خیز زندگی میکنیم و باید از نعمت انجام مسولیت اجتماعی شرکت ها در قبال مردم منطقه صنعتی بهرمند باشیم .