به گزارش خبرنگار خارگ آنلاین علی جوکار وثبت دل گفته های مادر شهید محمدرضا حیدری :
زمستان که می آید دلتنگی های مادر شهید محمدرضا حیدری بیشتر میشود و عجیب بیقرار است این ایام .
مثل زمستان سال ۱۳۶۵ که دو تا از پسرهای جوانش در جبهه بودند و مادر چشم براه آمدن محمدرضا و حسین از جبهه بود...
به بهانه اجلاسیه شهدای دریایی و شهدای جزیره خارک از مادر شهید محمدرضا حیدری خواستیم تا از آن شهید سرفراز برایمان خاطراتی را نقل کند تا پرسیدم چی از شهید محمدرضا یادت می آید تمام درد ناشی از بیماری که این روزها دچارش هست را فراموش کرد و با لبخندی خاطراتش را مرور کرد
مادر شهید حیدری در آغاز صحبت های خود اینکه شرح داد: محمدرضا آن روزها بواسطه جنگ به کمک پدر حاج قاسم مشغول فعالیت برای ساخت سنگر بود وقت های آزاد اگر داشت باید دوپایک پیداش میکردی با دوستانش در حال شنا
تا اینکه به پیروی از برادر بزرگش عزم جبهه کرد آن سالها احساس تکلیف زن و مرد نمیشناخت آن سالها جان عزیز در مقابل دفاع از کشور و اسلام ارزشی نداشت و اینگونه بود که هم محمدرضا و هم حسین برادر کوچکتر او در یک زمان باهم به جبهه رفتند.
از مادر شهید پرسیدم : وقتی فهمیدی محمدرضا شهید شده چه حسی داشتی گفت شهادت سعادتیست که همه برکاتی با خود دارد اولین برکتش صبر بود من آن روزها به خواهر و برادرانم که ناراحتی میکردن هم دلداری میدادم کار دنیا برعکس شده بود صبور شدم به یکباره و عزت و افتخاری را که محمدرضا بهم داده بود از من آدم دیگری ساخت. گمان کنم این حرف مرا تمام مادران شهید تایید کنند که شهیدشون بانی تغییرات و برکات زیادی شده است
امانتی داشتیم تقدیم اسلام و کشور کردیم سهم من مادر در این دنیا به خوبی تقدیمم شد دسته گلی که تقدیم کردیم به پیشگاه ولیعصر و اسلام .
پرسیدم حاج خانم چه انتظاری داری از ما و نسل جوان ؟
گفت هیچ انتظاری ندارم جز اینکه بدانند برای امنیت امروزشان جوانانی به هزار آروزی جوانی پشت کردند و شهید شدند تا امروز کسی گوشه چشمی به یک وجب از خاک این مملکت نداشته باشد قدر این آرامش و درخت تنومند را بدانند که با خون شهیدان وطن به اینجا رسیده است .
