به گزارش خبرنگار خبرگزاری خارگ آنلاین طاهره برزگر : اسمش را هم نشنیده بودم و نمی دانستم اصلا روی نقشه ی کشورمان همچین جایی وجود دارد.اما اینبار قرعه بنام من در آمده بود و در آستانه ی ۲۲ سالگی باید به جزیره خارگ می رفتم.صبح زود خودم را به فرودگاه رساندم تا بلیط از قبل خریده شده پرواز به خارگ را بگیرم ، اما درکمال ناباوری بلیط من را به یکی از کارکنان صنعت داده بودند و این شد که اولین بار من و خانواده ام واژه ی «هوا خراب است» را شنیدیم.
این اصطلاح در گویش بومیان خارگ یعنی شرایط جوی نا مساعد است و به دلیل وزش باد و تلاطم دریا ؛ تردد شناورها به خارگ کنسل بود در نتیجه صندلی های پرواز به کارکنان صنایع شاغل در جزیره اختصاص داده می شد. در آن زمان و موقعیت تنها وسیله ی تردد به خارگ «اتوبوس های دریایی» بودند ، وسایلی ناامن که گاها بدون مجوز اداره بندر این مسیر را در شرایط سخت جوی از مبدا شهر گناوه به خارگ طی می کردند و سال ۱۳۸۸ باعث غرق شدن تعدادی دانشجو شدندو از رده خارج گشتند.
خانواده ام تمام تلاششان را کردند تا من را از شهرمان به شهرستان گناوه برسانند تا به وسیله ی اتوبوس دریای راهی جزیره خارگ کنند؛ بسیاری از هم وطنان ساکن خارگ می دانند در این شرایط طی مسیر جاده ای برای رسیدن به زمان حرکت کشتی چقدر دلهره انگیز و خطر آفرین است و گاها بخاطر این مساله همشهریانمان در خارگ دچار سوانح متعدد شده اند.با رسیدن به شهرستان گناوه و سوار شدن به «اتوبوس دریایی» وسیله ای بین قایق و کشتی با ایمنی بسیار پایین؛ اولین سفر دریایی خود را تجربه کردم. اما هنوز ده دقیقه از شروع حرکت شناور نگذشته بود که شدت تلاطم دریا و جریان شدیدآب بعلاوه تکان های شدید قایق مرا وادار کرد تا باصدای بلند شروع به فریاد زدن کنم، این امر باعث ایجاد اضطراب عجیبی در قایق شد و همزمان تعداد دیگری از بانوان عزیز حاضر نیز شروع به شیون کردند. قضیه آنقدر تشدید شد که ناخدای «اتوبوس دریایی» مجبور شد دور بزند و همراه من تعدادی دیگر از مسافرانش را به اسکله ی گناوه بر گرداند. همان زمان با خود تصمیم گرفتم هرگز به خارگ نروم اما این تصمیم منجر شد به سکونت ۱۲ ساله من در جزیره ی زیبا و دوست داشتنی خارگ و شناخت پیوند عمیقش با قلب مردم ساکن در آن.بعدها از مردم خارگ داستان های زیادی از تردد با لنج ، قایق و خاطرات تلخ و شیرینشان شنیدم.مشکلی که تاکنون پابرجاست.
خارگ دریا نشین دلنشین
جزیره خارگ جزیره‌ای مسکونی، متعلق به ایران و دارای اهمیت اقتصادی است که ۵۵ کیلومتری بوشهر و ۳۸ کیلومتری ساحل بندر گناوه در خلیج فارس قرار دارد و از توابع استان بوشهر به‌شمار می‌آید، این جزیره با قریب به هشت هزار نفر جمعیت ، ۸ کیلومتر طول و ۴ کیلومتر عرض وسیعترین پهنه ی مرجانی کشور است.بیش از نود درصد نفت خام ایران از همین قطعه خشکی کوچک واقع در خلیج فارس صادر می شود تا چرخ های اقتصاد کشور هرگز از گردش نیوفتد.خارگ تلخ و شیرین های فراوان چشیده است تا « در »نایاب خلیج فارس شود.جزیره ای صنعت نشین که طبیعت بکر و بسیار زیبایی دارد.
مردم نعمت های خارگ هستند
مردم با اصالت و گرانقدر جزیره یکی از بزرگترین سرمایه های خارگ هستند، سال ها افتخار، مقاومت، رشادت و عشق به وطن در تاریخچه زندگی این دلیران خفته است.اکنون خارگ نیازمند حضور جهادی مدیران لایقیست که بیت المال را در جهت رفاه و ریشه کن کردن محرومیت مردم هزینه کنند.مردمی که لایق امکانات پیشرفته ی رفاهی، فرهنگی و آموزشی هستند.
