به گزارش خبرنگار خبرگزاری خارگ آنلاین طاهره برزگر : او به راحتی نفس می کشد در حالی که سالها مخفیانه می زیست و اکنون در صف بظاهر «آزادی طلبان» در حال قدم زدن است و پس از سال ها چهره خود را نمایان می کند. در این جمع شاهزاده ربع پهلوی در دل آمریکا از دموکراسی برای ایران ، سخن می گوید در حالی که پرویز ثابتی سرشکنجه گر بی رحم گماشته ی پدرش ،همانجا به دوربین ها لبخند می زند.رضا پهلوی فراموش کرده که پدر وی امثال ثابتی ها را برای شکنجه و قتل عام مردم بی گناه ایران اجیر کرده بود.
ثابتی یا «شعبان بی مخ» ساواک;
عکسی از پرویز ثابتی سرشکنجه گر معروف ساواک در حال لبخند روی دیوار اتاق «موزه عبرت» تهران است.ثابتی از جمله بی رحم ترین شکنجه گران زندانیان سیاسی زمان انقلاب است.او در آن زمان دست آویز اسرائیل برای سرکوب مردم به خشم آمده از ظلم محمد رضا پهلوی به شمار می رفت چراکه به «مشت آهنین» جلوی ملت معتقد بود. در واپسین روزهای پیروزی انقلاب اسلامی محمدرضا پهلوی که پایه های حکومت خود را متزلزل می دید تصمیم گرفت با اصلاحات بظاهر متعهدانه ؛ در ادامه بر تخت پادشاهی تکیه کند.یکی از اقدامات وی در سال ۱۳۵۷ پیشنهاد انتصاب ثابتی به جای نصیری در مقام ریاست ساواک بود که با مخالفت آمریکایی ها مواجه شد چرا که آنان نیز به بی رحمی پرویز ثابتی و خشم ملت از او پی برده بودند و این بیم را داشتند که وی باعث خروش مردم و پایان حکومت موروثی محمدرضاپهلوی شود و دست آمریکایی ها از دسترسی به نفت ایران قطع گردد.اما درواقع سال ها بود که پرویز ثابتی بعنوان جانشین نعمت الله نصیری رئیس وقت ساواک به شکنجه ی زندانیان می پرداخت.
ثابتی در گزارشی که به دستور محمدرضا پهلوی از وضع ایران تهیه کرد اشاره نمود که ؛ «مردم ایران برای دموکراسی آمادگی ندارند و اینکه شاه برای مردم جذبه و محبوبیت دارد برای آنها کافی است. درانداختن انتخابات آزاد، دست حکومت پهلوی را می‌بندد و کار دست ما خواهد داد…» همچنین گفته شده ثابتی در پاسخ جمشید آموزگار که گفت: جواب نهادهای حقوق بشری را چه بدهیم؟ ثابتی می‌گوید: « به جهنم، هرچه می‌خواهند بگویند!»،این تحلیل های پرویز ثابتی و بیرحمی او نشان از سقوط انسانیت در وی داشت که حتی درباریان نیز از این موضوع آگاه بودند.
شکنجه های زیر هشت!
در سال ۱۳۱۱ به دستور رضا میرپنج«رضاخان» زندان مخوفی توسط آلمانی ها در حوالی خیابان فردوسی تهران ساخته شد که معماری جالبی دارد.این زندان در زمستان ها بشدت سرد و در تابستان ها گرم است.راهرو های تنگ و تودر تو دیوارهای بلند و سازه های فلزی این زندان موجب شد تا پسر رضاخان، یعنی محمد رضا پهلوی این زندان را برای شکنجه زندانیان سیاسی درنظر بگیرد و کمیته مشترک ضد خرابکاری و ساواک با خیال راحت به شکنجه ی مردم بپردازند.نوع شکنجه و ابزارهای آن همچون،قفس کوچک داغ، شلاق، تخت داغ، ناخن کشیدن، اتاق تشمیت«شکنجه با ابزارهای الکتریکی»، اتاق فوتبال«لگد زدن به بدن زندانیان» و حتی زن باردار، تجاوز ، آپولو…..بسته به نظر شکنجه گران ساواک بود.این زندان مخفوف مملو از فریاد ۴۰۰۴ نفر از مردم بی گناه بود که از سال ۱۳۸۲ با نام «موزه ی عبرت» پذیرای بازدید کنندگان است تا تاریخ رشادت های ایرانیان هرگز فراموش نشود.
