کمیته بینالمللی صلیب سرخ خواستار حمایت از معیشت مردم در کشورهای محل مخاصمه در طی بحران کرونا شد تا از افزایش وابستگی به کمکهای بشردوستانه جلوگیری شود.
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از کمیته بینالمللی صلیب سرخ از ژنو، اطلاعات جدید نشان میدهد که مشکلات اقتصادی ایجاد شده از بابت همهگیری کووید ۱۹ میتواند افزایش وابستگی به کمک های بشر دوستانه را در کشورهای محل مخاصمه تشدید کند. خطر این موضوع بویژه در کشورهایی که از عملکرد هماهنگ دولتها، موسسات مالی بینالمللی و کنشگران بشردوستانه و توسعهای بینصیبند بیشتر است. صلیب سرخ جهانی باور دارد که بدون اقدام هماهنگ از طرف جامعه جهانی، انتظار می رود که نیازهای بشردوستانه با ظهور کووید ۱۹ عمیقتر و وخیمتر شده و به ظهور نیازهای کوتاه و بلند مدت بهداشتی و حمایتی منجر شود. به این ترتیب جوامعی که از تابآوری نسبی برخوردارند به کمکرسانی بشردوستانه نیاز پیدا خواهند کرد. اثر ادامهدار اقتصادی و امنیت غذایی کووید ۱۹ عظیم است و به احتمال زیاد در طول زمان بدتر نیز میشود. در کشورهای درحال جنگ، میلیونها نفر هماینک نیز با اندک خدمات مراقبت درمانی، غذا، آب و برق یا بدون آنها، و در کنار قیمتهای بیثبات و زیرساختهای ویرانشده زندگی میکنند. تأثیر کووید ۱۹ میتواند چرخه منحوس درآمد از دسترفته، فقر و گرسنگی شدیدتر را به حرکت درآورد. نشانههای زودهنگام در مناطق جنگی که کمیته بینالمللی صلیب سرخ در آنجا فعالیت دارد نشاندهنده اثر گسترده کووید ۱۹ است. در نیجریه، ۹۵% از کسانی که مورد پژوهش قرار گرفتند اعلام کردند که معیشتشان به دلیل کووید ۱۹ آسیب دیده و منجر به کاهش حقوق یا فروششان شده است. در عراق این عدد ۸۳% و در لیبی، ۵۲% بود. در عراق، ۷۷% کسانی که مورد مصاحبه قرار گرفتند گفتند که هیچ پساندازی برای مقابله با این بحران ندارند؛ در لیبی، ۸۵% و در نیجریه ۴۸% این حرف را زدند. در اوکراین، ۷۵% از ۲۱۵ نفری که مورد مصاحبه قرار گرفتند گزارش افزایش قیمت اقلام پایه را دادند در حالی که ۴۷% نیز از کاهش دسترسی به بازار خبر دادند. به گفته «شارلوت بن بورن» رئیس اداره امنیت اقتصادی کمیته بینالمللی صلیب سرخ، کووید ۱۹ شوک مالی عظیمی برای خانوادهها، بویژه در مناطق جنگی، ایجاد کرده است و این نگرانی وجود دارد که بدون اقدام هماهنگ از طرف دولتهاو سازمانهای بشردوستانه، پیامدهای بلند مدت آن ویرانکننده باشد. خواست کمیته بینالمللی صلیب سرخ تداوم یا تمدید برنامههای حمایتی اجتماعی است تا به این ترتیب، آسیبپذیرترین افراد تحت پوشش قرار گیرند. فعالیتهای بشردوستانه حاضر که بر امنیت غذایی، تغذیه و معیشت تمرکز دارند نیز باید تقویت شود. ساز و کار مقابلهای رایج که خانوادهها از آن برای چیره شدن بر زمانهای دشوار استفاده میکنند (درخواست قرض از همسایگان یا خانواده، کاهش میزان خریدها، استفاده از پساندازها) مدتهاست که دیگر برای بسیاری کارایی ندارد. «اسئرانزا مارتینز» رئیس بهداشت کمیته بینالمللی صلیب سرخ نیز در این باره گفت: در زمان کوتاه، تقویت سیستمهای درمان، آب و بهداشت برای پیشگیری و مدیریت انتقال بیماری واگیردار، باید به یک اولویت تبدیل شود. کسری درآمد میتواند زمانی که کشورها درگیر ارائه خدمات ضروری هستند بر خانوادهها تأثیر گذاشته و ناامنی غذایی را برای کسانی که اکنون نیز در خطر هستند تشدید کند. هنگامی که چنین محدودیتهایی وجود دارد، مردم با انتخاب دشواری میان کسب درآمد و حفاظت از سلامتشان روبرو میشوند. خانوادههایی که به واریزیهای بستگان مهاجر خود وابستهاند نیز در معرض خطرند چرا که فرصتهای کسب درآمد حتی در کشورهای ثروتمندتر نیز رو به وخامت گذاشتهاست. به گفته بانک جهانی، پیشبینی میشود درآمدهای جهانی به دلیل بحران اقتصادی ناشی از کووید ۱۹ تا ۲۰ درصد کاهش یابد. در یمن، به عنوان مثال، کووید ۱۹ منجر به کاهش قابلتوجه درآمدها تا حدود ۷۰% شده است جایی که قیمت سبد غذایی (برنج، عدس، شیر، آرد، لوبیا، روغن پخت و پز، شکر، نمک) از زمان آغاز مخاصمه در ۲۰۱۵، به میزان ۶۰ درصد افزایش داشته است.