به گزارش خبرنگار مهر به نقل از وب مِد، محققان دانشگاه پزشکی کیوتو ژاپن، در یک تست آزمایشگاهی، نمونه‌هایی از سویه های مختلف کروناویروس را بر روی قطعات پلاستیک و پوست انسان جمع آوری شده از کالبد شکافی، بکار گرفتند. یک سویه آنقدر زنده ماند که دیگر روی سطح قابل شناسایی نبود.
این مطالعه همچنین نشان داد که سویه اومیکرون دارای بالاترین پایداری محیطی در بین سویه های نگران کننده است، که نشان می‌دهد این پایداری بالا ممکن است یکی از عواملی باشد که به سویه اومیکرون اجازه داده است جایگزین نوع دلتا شده و به سرعت گسترش یابد.
بر روی پلاستیک، نمونه‌های سویه اومیکرون به طور متوسط ۱۹۳.۵ ساعت، کمی بیشتر از ۸ روز زنده ماندند. در حالی که سایر مدت زمان‌های زنده ماندن روی پلاستیک ۵۶ ساعت برای سویه کووید اصلی، ۱۹۱.۳ ساعت برای سویه آلفا، ۱۵۶.۶ ساعت برای سویه بتا، ۵۹.۳ ساعت برای سویه گاما و ۱۱۴ ساعت برای سویه دلتا بود.
در نمونه‌های پوست، نمونه‌های اومیکرون به طور متوسط ۲۱.۱ ساعت زنده ماندند. میانگین زمان بقا روی پوست برای سایر سویه ها عبارتند از: ۸.۶ ساعت برای سویه اصلی، ۱۹.۶ ساعت برای آلفا، ۱۹.۱ ساعت برای بتا، ۱۱ ساعت برای گاما، و ۱۶.۸ ساعت برای دلتا.
این مطالعه نشان داد که سویه های مختلف نسبت به سویه اصلی کووید مقاومت بیشتری در برابر اتانول داشتند. گفتنی است تمام نمونه‌های کووید پس از قرار گرفتن در معرض مواد ضدعفونی‌کننده حاوی الکل به مدت ۱۵ ثانیه غیرفعال شدند.
محققان به شدت شیوه‌های فعلی کنترل عفونت (بهداشت دست) از طریق استفاده از مواد ضدعفونی‌کننده را توصیه می‌کنند.
