به گزارش خبرنگار خبرگزاری خارگ آنلاین : جهاد امام حسین(ع) و یارانش ، جنگ با شمشیر نبود چرا که تا واپسین لحظات واقعه ی عاشورا ، حسین (ع) اذن جنگ نداد. نبرد امام حسین (ع ) و یاران مظلومش ، مجموعه ای شگرف از فرهنگ سازی «شهادت و ظلم ستیزی» بود . فرهنگی که کربلا را به وسعت تاریخ بسط داد. از شهادت طفل شش ماهه ی امام حسین(ع) تا ایستادگی های عباس و جوانان بنی هاشم ، قرار بود سینه به سینه و خط به خط نقل شود تا پهنه ی تاریخ ، اصل اسلام واقعی را بشناسد و راه کربلا به ظهور منجی ختم شود.مکتب حسین (ع) آنچنان گیراست که سرلوحه ی زندگی همه ی مظلومان عالم است.
حسین (ع) را باید شناخت
عجیب ترین قسمت از واقعه ی عظیم عاشورا ماندگاری آن است، اتفاقی که قریب به ۱۴۰۰ سال قبل افتاده است اما هنوز ، مسلمانان جهان هر ساله در روزهای محرم با شور و نوای خاص خودشان این بخش از تاریخ را احیا می کنند.به راستی راز مانایی حسین(ع) در چیست؟ حسین (ع) نماد صبر و استقامت بود، نماد ایثار و فداکاری، سازش و کرنش، حقانیت و حق طلبی، حسین(ع) خوب می دانست که با ۷۲ نفر در ظاهر ، مقابل لشکریان باطل پیروز نخواهد شد ، او خوب می دانست جهاد او جهاد قدرت طلبی و فتح نبود بلکه جهاد «تبیین» و زنده نگهداری ارزش ها بود.حسین (ع) ، اسطوره ی ظلم ستیزی و خداپرستی است و این ویژگی هاییست که قلب هر انسانی را تسخیر می کند .
